Ukraińskie Złote Pióro

Złote Pióro dla 'Tygodnika Powszechnego'

W poniedziałek 1 marca, w Kijowie nagrodę Złotego Pióra dla zagranicznych mediów, otrzymali dziennikarze 'Tygodnika Powszechnego' – Małgorzata Nocuń i Andrzej Brzeziecki za 'pełne i rzetelne służenie stosunkom ukraińsko-polskim'. Małgorzata Nocuń, dziękując za nagrodę, powiedziała, że: 'dzięki rewolucji oba kraje zbliżyły się do siebie'.

Dziennikarze „Tygodnika Powszechnego” od początku obserwowali wydarzenia Pomarańczowej Rewolucji w Kijowie i innych miastach na Ukrainie, przesyłając korespondencję i wywiady. „Tygodnik Powszechny” oprócz zamieszczenia cotygodniowych relacji, wydał także dwa dodatki specjalne poświęcone rewolucji na Ukrainie: „Ukraina- nowy kolor wolności” w grudniu 2004 oraz „Między Unią a Rosją” w styczniu 2005.

Nagrodę Złotego Pióra jest przyznawana przez Centrum Badań Społeczno-Politycznych (w internecie: www.massmedia.kiev.ua) i merostwo miasta Kijowa. Do konkursu nominowano także redakcje z innych krajów sąsiadujących z Ukrainą: białoruskie, gruzińskie i rosyjskie.

Sondaże opinii publicznej, prowadzone w ukraińskim społeczeństwie przez kijowskie Centrum Badań Społeczno-Politycznych – prestiżową organizację pozarządową, zajmującą się wspieraniem niezależnych mediów na Ukrainie – wykazały, że najchętniej czytanym przez Ukraińców tytułem obcojęzycznym w czasie Pomarańczowej Rewolucji był „Tygodnik Powszechny”. Artykuły z „TP” – w tym szczególnie korespondencje i wywiady Małgorzaty Nocuń i Andrzeja Brzezieckiego – były dostępne na ukraińskich stronach internetowych (w całości tłumaczone na język ukraiński i rosyjski). Także ukraińskie gazety powoływały się na publikacje „Tygodnika Powszechnego”; przykładowo, lwowska gazeta „Wysokij Zamok” przedrukowała fragment wywiadu z Julią Tymoszenko, dziś premierem Ukrainy.

Artykuły dotyczące Ukrainy, za które „Tygodnik Powszechny” otrzymał nagrodę, są dostępne na stronie www.tygodnik.onet.pl . W najnowszym numerze „Tygodnika Powszechnego” także artykuł Małgorzaty Nocuń o „Muzeum Jednej Ulicy”, w którym zebrano pamiątki po wybitnych mieszkańcach Kijowa.